Yemek takımı seçimi nasıl yapılmalıdır?

Yemek Takımı Seçimi

Çeyiz hazırlıkları süreci oldukça uzun ve bir o kadar da masraflı bir dönemdir. Her genç kız evlenmeden önce kendi evinde kullanacağı gerekli olan eşyaları almalıdır. En çok detay ise; mutfak eşyalarındadır. Mutfak eşyalarının arasında ise en önemli parça yemek takımıdır. Yemek takımları misafirler geldiğinde kullanılmak üzere ve günlük hayatta kullanılmak üzere iki çeşittir.

Bütün gerekli servis ihtiyaçlarını içinde bulunduran büyük yemek takımları, özel misafirleriniz geldiğinde kullanmanız için uygundur. Yemek takımlarının en kalitelisi porselen yemek takımlarıdır. En ideali 12 kişilik 84 parça olan yemek takımlarıdır. İçerisinde; çorbalık, servis tabağı, pasta tabağı, çukur tabak, kayık tabak, komposto kâsesi, sosluk, fincan, peçetelik, tuzluk ve biberlik bulunmaktadır.

Yemek Takımı Alırken Nelere Dikkat Etmek Gerekir?

Yemek takımı alırken dikkat edilmesi gerekilen önemli bir konu, yemek takımının garantisinin olup olmadığıdır. Yemek takımınızın bir parçası kırılır ise, bunun temin edilmesi açısından önemlidir.
Yemek takımı alırken renginin beyaz ya da kırık beyaz olmasına dikkat edin.
Porselenlerin desenlerinin sabit kalması için 1200 derecede fırınlanması gerekiyor. Yemek takımı almadan önce bu konu ile ilgili bilgi edinmelisiniz.
Yemek takımınızı aldınız hiç kullanmadınız ve bir süre sonra değiştirmek istediniz, bunun için değişim garantisi olan ürünleri tercih etmelisiniz.
Bilinen bir marka tercih etmeniz sizin için en doğrusu olacaktır. Kalitesini uzun yıllar onaylatmış markalardan alışveriş etmeyi tercih edin.
Porselen Yemek Takımlarının Uzun Ömürlü Olması İçin Ne Yapmak Gerekir?

Porselen yemek takımlarınızı doğrudan ateşe koyarsanız kırılır. Mikro dalga fırınlarda kullanılabilir.
Porselenlerinizin temizlenmesinde kullanılan su kireçli olmamalıdır.
Eğer porseleninizi derin dondurucuya koyduysanız sakın çıkarır çıkarmaz fırına koymayın.

Read More

KEHRİBAR NEDİR?

KEHRİBAR, Takribi Olarak 45 ila 345 Milyon Yıl Önce Dünya Üzerinde çok geniş alanlar kaplayan tropik ve yarı tropik ormanlardaki ağaçların salgıladığı reçinenin taşlaşmış Sûretteki Fosilleşmiş halidir. Reçine, ağaçların bir korunma mekanizmasıdır. Ağacın gövdesi veya dalı herhangi bir şekilde zarar görürse (atmosferik koşullar, yaşlılık veya iri hayvanlar v.b. dış etkenler), yani kırılıp, yarılırsa kabuksuz dokuların dış etkenlere dayanıksız olduğu bir bölge açığa çıkar. Bu durumda reçine salgılanarak, taze yüzeyin kapatılarak iyileştirilmesi Sağlanılır. Bu reçine, onu salgılayan ağaçla birlikte veya tek başına genellikle sellenme ile lagün delta, veya denizel ortama taşınır. Burada sediment (kırıntılı malzeme) lerle birlikte gömülür. Milyonlarca sene boyunca ortama taşınan, bazen yüzlerce metre kalınlık oluşturan çökel malzeme altında kalan reçine, basınç ve sıcaklık koşulları altında sertleşerek kehribara dönüşür

Read More

Kehribar Tespih

Kehribar Taşı (Amber) kullanılarak oldukça güzel ve kaliteli gerçek tespih çeşitleri ortaya çıkıyor. Amber bilindiği üzere Ağaçların salgıladıkları reçinenin ağaçtan ayrılarak toprak içerisinde milyonlarca yılda uğradıkları doğal etmenler sonucunda taş halini almaktadır. Bu reçineyi salgılayan ağaçların boyları 50 metre ile 70 metre arasındadır.

Bilinen reçine üreten ağaçlar:

1. Pinus Succinifera : Yarı tropik iklimde, kozalaklı tür ağaçların reçinesi succinic asitli olan, ağacıdır. 
2. Hymenaea Protera: Karayiplerde, tropik iklimde yaşayan ve reçineside oldukça fazla retinite asiti bulunduran ayrıca reçinesi en bol ağaç türündendir. 
3. Agathis Australis: Yeni zelandada bulunur, 
4. Tetraclinis Articulata: Avustralya da bulunmaktadır, 
5. Acacia Arabica: Afrika da yaşamaktadır, 
6. Copaifera guibourthiana: Kongo ve Sierra Leone civarındadır,
7. Hymenea Courbaril: Güney Amerika da rastlanmaktadır 
8. Hymenea Verrucosa: Zanzibar civarındadır, 
9. Taxodiaceae: New Mexico (Amerika) da bulunur, 
10. 10-Kauri Pine: Lübnan da rastlanmıştır, 
11. Leguminous: Meksika da, bulunmaktadır.

Peki Kehribar Tesbih Özellikleri nelerdir?

İlk olarak sol elde kullanılan bir kehribar tesbih vücudun elektriklenmesini önler. Kişiye yaşam enerjisi ile destek olur. Ağrıları var ise hafifletmesinde büyük yardımcıdır. Ruhsal dengeyi destekler.

Sahte kehribar tesbih anlamak için tesbih tanesinin bir tanesini çakmağınızla ısıtınız ve duman çıkmaya başladığında çekiniz ve koklayınız burnunuza çam kokusu gibi bir koku yani doğal bir koku gelmelidir. Dünya üzerinde 150 adetten fazla kehribar çeşidi ayrıca 256 adet farklı renklerde tonları bulunmaktadır.

Gümüşkar Kehribar Koleksiyonu

Read More

Kehribar

	Kehribar çoğunlukla kozalaklı ağaçların reçinesinden oluşmasının yanısıra, tropik çiçekli ağaçların reçinesinden de oluşabilir. Reçine, ağaçların bir korunma mekanizmasıdır. Ağacın gövdesi veya dalı herhangi bir şekilde zarar görürse (atmosferik koşullar, yaşlılık veya iri hayvanlar nedeniyle v.b. dış etkenler), yani kırılıp, yarılırsa kabuksuz dokuların dış etkenlere dayanıksız olduğu bir bölge açığa çıkar. Bu durumda reçine salgılanarak, taze yüzeyin kapatılarak iyileştirilmesine çalışıldığı gibi, kendisine zarar verebilecek böcek ve mantar gibi canlılarında reçinenin kendisine has kokusu, tadı ve yapışkanlığı ile ağaçtan uzak tutulmasına çalışılır. Bazı hastalıklarını iyileştirmek için salgılama yapmasının yanında yüksek ağaçlarda hızlı büyümenin oluşturduğu tansiyon nedeniyle oluşan boyuna çatlaklardan da bolca reçine salgılanır. O dönemlerde tropik ve yarı tropik iklim koşullarında yaşayan yüksek ağaçların, iklimin gittikçe yüksek sıcaklıklara ulaşması nedeniyle de bol miktarda reçine ürettikleri düşünülmektedir.
(Yanda; günümüzde de ağaçlar reçine salgılamaya devam ediyorlar. )
	Ağaçta reçine salgı tipleri: 1- Dahili çatlakta reçine 2- Kabuk altında reçine 3- Dahili reçine cebi 4- Kabuk içinde reçine 5- Harici yara dolgusu 6-7- Sarkıt şeklinde reçine akıntısı 8- Harici damla biçimli reçine
Bu reçine, onu salgılayan ağaçla birlikte veya tek başına genellikle sellenme ile lagün, delta, veya denizel ortama taşınır. Burada sediment (kırıntılı malzeme) lerle birlikte gömülür. Milyonlarca sene boyunca ortama taşınan, bazen yüzlerce metre kalınlık oluşturan çökel malzeme altında kalan reçine, basınç ve sıcaklık koşulları altında sertleşerek kehribara dönüşür.
(Doğadan toplandığı görünümde kehribar topakları)
( Ham ve işlenmiş kehribar bir arada )
Reçineden kehribara dönüşümde, reçinenin içine gömüldüğü sedimentlerinde önemli bir rolü olduğu düşünülmektedir. Mesela, Borneo kehribarı Orta Miosen yaşlıdır. Buradan gelen koyu renkli kumtaşı içinden çıkarılan örnek kesin olarak kehribar (alkolle reaksiyona girmiyor) olmasına rağmen, kiltaşı seviyelerinden elde edilen sarı renkli fosil reçine copal dir (alkolle reaksiyona girmiştir). Yani aynı süreci yeraltına gömülü olarak geçiren reçine muhtemelen içinde bulunduğu tortulların etkisiyle yeterli olgunluğa erişememiş ve copal aşamasında kalmıştır. Kehribarlaşmanın en önemli etkenleri kabul edilen basınç ve sıcaklık yanında reçinenin içine gömüldüğü sedimentlerin türünün de etkili olduğunun düşünülmesine rağmen bu dönüşümün tüm mekanizması henüz anlaşılabilmiş değildir. Altta reçineden, copal ve kehribara geçiş süreci basitleştirilerek gösterilmiştir. Geçmişten günümüze doğru (soldan sağa) reçine orijinal plastisitesini ve suyunu kaybetmeye ve sertleşmeye başlar. Gümüşkar Kehribar Tespihleri

Read More

Ametist Genel Özellikleri

Ametist Genel Özellikleri

Diğer İsimleri : Ametist, Ametist, Mor Yakut, Aşk Taşı
Sertliği : 7
Özgül Ağırlığı : 2,65
Kimyasal Grubu : Oxides
Yapısal Görünümü : Saydam
Parlaklığı : Camsı
Kimyasal Formülü : SiO² + Al, Ca, Fe, Mg, Li, Na
Uyumlu Olduğu Unsur : Hava
Uyumlu Olduğu Şakra : Alın, taç.
Uyumlu Olduğu Burç : Koç, Balık, Kova, Başak, Yay
Rengi : Mor, eflatun erguvan
Sembolü Olduğu Hususlar : Adalet, cesaret, doğru karar verebilen akıl ve huzur.
Çıkarıldığı Başlıca Ülkeler : Brezilya, Kanada, Rusya, Madagaskar, Hindistan, Namibya, Sri Lanka.

Şifa bakımından en güçlü taşlardan olan ametist, değerli taş sevenler içinde en gözde taşlardan biridir. Kuvars ailesinden mor yada mavi-mor renkli bir taştır. Ona bu rengi verenin, içinde bulunan demir olduğu düşünülmektedir.
Renkleri gün ışığında değişen bazı ametistler, gerçek renklerine ancak röntgen ışınları altında kavuşabilirler. Asırlar boyunca, değişik uygarlıklarda sevgi ve beğeniyle kullanılmış, Asya ve Mısır'da mühür olarak değer kazanmıştır.

Eski çağlarda "sarhoşluğu yok eden taş" olarak bilinirdi. O zamanlarda kadeh, çanak, kap gibi şeylerin bir çoğu ametistten yapılmaktaydı. Ametist astrolojide de başak, oğlak, kova ve balık burcu insanının taşı olarak bilinir. Ayrıca yıldırım çarpmasından koruduğuna ve büyüleri etkisiz hale getirdiğine inanılmıştır.

www.gumuskar.com   -  Ametist Tespih

Read More

Takı Sanatının Tarihçesi

Tarihi insanlık tarihi kadar eski olan takının serüvenini izlemek, toplumsal tarihi, dolayısıyla toplumun değişimini ve eğilimlerini de izlemek anlamına gelir. Mücevher, her şeyden önce onu taşıyanın toplumsal durumunu sergilemenin bir aracıdır; ancak aynı zamanda aşkı ve bağlılığı da simgeler. Sanat tarihçileri için önemli bir diğer özelliği, mücevherlerin, ait oldukları dönemin sanatsal üslubunu en sofistike biçimde yansıtmasıdır.

Otuz bin yıl önce ölümün sessizliğinde doğdu takılar. İnsanoğlu, yanı başında susan nefesin geri dönmeyeceğini anladığında, belki son bir kez daha onu kutsamak, gittiği yerde huzur duymasını sağlamak, karanlığın kötülüklerinden korumak için mezarına taşlardan, boynuz ve kemiklerden, deniz kabuklarından yapılma boncuk dizileri, bilezikler ve yüzükler koydu.

Sonra başa çıkamadığı kötülüklerden, tehlikelerden kendisini de korumak için boynunu, kollarını, ellerini, başını, ayaklarını takılarla donattı; onları tanrılarına sundu. Bir de baktı volkanik camlara yansıyan görüntüsü, takılarla daha farklı, daha güzel... İşte dinin ötesine geçtiği o andan sonra taktıklarını bir daha hiç çıkarmadı; takıların güzelliğinde kendi güzelliğini buldu. 6000 yıl önce bu topraklarda, Anadolu'da madenlerin en büyüleyicisini, altını işleyebileceğini keşfetti ve altın, diğer tüm değerli madenler ve taşların da önüne geçti; takıların vazgeçilmezi oldu. Altın takılar, insanoğluna her şeyin, tüm dinsel amaçlarının, güzel görünme çabalarının ötesinde, yaşadığı toplum içinde soyut konumunun somut işaretini sundu.

Anadolu'da yaşamış olan tüm uygarlıklar dini ve estetik amaçlı olmak üzere pek çok takı yaratmıştır. Anadolu'da hüküm sürmüş olan Hititler, Urartular, Frigyalılar, İyonyalılar, Lidyalılar, Romalılar, Bizanslılar, Selçuklular ve Osmanlılar, hepsi kendi takı stillerini geliştirmiştir.

Pek çok değişik mücevherat tarzı arasında, en önemli mücevherat stilini Anadolu'ya getirenler Selçuklular olmuştur. Türk mücevherat tekniği üzerindeki etkileri, Orta Asya çıkışlı olan Türkmen mücevheratı ile kendini göstermektedir. Bu mücevherat halen Türkmen göçebe kabileleri tarafından üretilmekte ve kullanılmaktadır. Bu takılar, geleneksel aletlerle üretilmesine karşın, mükemmel işçilikleri açısından modern teknoloji ile boy ölçüşebilecek niteliktedir. Gümüş ve altının yanında, renkli taşlar ve sembolik anlamları olan cam objelerin de kullanıldığı bu mücevherat hala Türkiye'de üretilmekte ve kullanılmaktadır. Geçmişte kullanılan üretim teknolojisi, hammadde ve formlar günümüzde de geçerliliğini korumaktadır. Bu mücevheratın taşıdığı sosyal, ekonomik ve antropolojik mesajlar bugün için de geçerlidir.

Osmanlı İmparatorluğu'nun büyümesi ve refaha ulaşması ile birlikte takı sanatı İstanbul'da önem kazanmıştır. Muhteşem Süleyman'ın saltanatı sırasında İstanbul dünyanın en önemli mücevherat merkezleri arasına girmiştir. Bu dönemde İstanbul'da mücevherat fuarlarının düzenlendiği tarihi kaynaklarda belirtilmektedir.

Bugün Türk mücevherat sanayi modern tasarım ve teknolojilerle birleşmiş, zengin kültürel bir mirası yansıtmaktadır.

Read More

Eski Yunan’da takı çok özel günlerde seyrek olarak kullanılırdı. Genellikle hediye amaçlı ve kadınlar tarafından güzelliklerini ve sosyal statülerini göstermek için kullanılırdı. Takı ve aksesuarların sahibini “nazar”dan ve kötülükten koruduğu veya sahibine doğaüstü güçler kattığı düşünülürdü. Ayrıca dini sembol olarak da insan hayatında yerini almaktaydı. Daha eski zamanlardan kaldığı düşünülen takı ve aksesuarların tanrılara adandığı tahmin edilmektedir.

Eski Yunan’da da takı ve aksesuarlar ölen kişiyle beraber gömülüyordu. Ama burada amaç Eski Mısır’daki gibi ölen kişinin eşyalarını ölümden sonraki yaşamına götürmesi için değil, ölen kişiyi onurlandırmaktı.

Eski Yunan Medeniyeti’nde  Takı Sanatı

     

Eski Yunan’da takı çok özel günlerde  seyrek olarak kullanılırdı. Genellikle hediye amaçlı ve kadınlar tarafından  güzelliklerini ve sosyal statülerini göstermek için kullanılırdı. Takı ve  aksesuarların sahibini “nazar”dan ve kötülükten koruduğu veya sahibine doğaüstü  güçler kattığı düşünülürdü. Ayrıca dini sembol olarak da insan hayatında yerini  almaktaydı. Daha eski zamanlardan kaldığı düşünülen takı ve aksesuarların  tanrılara adandığı tahmin edilmektedir.

     

Eski Yunan’da da takı ve aksesuarlar  ölen kişiyle beraber gömülüyordu. Ama burada amaç Eski Mısır’daki gibi ölen  kişinin eşyalarını ölümden sonraki yaşamına götürmesi için değil, ölen kişiyi  onurlandırmaktı.

Eski Roma’da Takı Sanatı

     

Romalılar, takı ve aksesuar yapımında  Avrupa kıtasındaki zengin kaynaklardan faydalanabiliyorlardı. Altın  kullandıkları gibi, bazen bronz ve daha eski zamanlarda da cam boncuklar ve  inci kullandıkları da görülmektedir. Yaklaşık 2000 yıl kadar önce Sri Lanka’dan  safir ve Hindistan’dan elmas ithal ettiler. Romalıların yönetimindeki  İngiltere’de, fosilleşmiş ağaç kabukları mücevher parçalarına dönüştürülüyordu.

     

Eski Yunan’da olduğu gibi Eski  Romalılar’da da takının nazardan korunma amaçlı kullanıldığı görülmekteydi.  Kadınların değişik çeşitte mücevher kullanmasına rağmen erkekler sadece yüzük  takabiliyordu. Hem erkekler hem de kadınlar yontulmuş taştan yüzük takıyorlar  ve bunları önemli belgelerde mühür olarak kullanabiliyorlardı. Bu gelenek Orta  Çağ kral ve asilleri tarafından da devam ettirildi.

Read More

GÜMÜŞ NEDİR

İlkçağ’ dan bu yana, doğada çok az bulunan gümüş (simgesi Ag; atom numarası 47; atom ağırlığı 107,88), parçalara bölünerek değiş tokuş aracı olarak kullanıldı. Mısır’ da daha I. Sülale döneminde (İ. Ö. 3 500), bu beyaz, metal, altına yeğ tutuluyor ve en yüksek değerden işlem görüyordu. Gümüş taşıyan maden filizi, öğütüldükten sonra cıva ile karıştırılarak malgamaya dönüştürülüyor, sonra malgama damıtılıp gümüş elde ediliyordu. Bir başka yöntem, gümüş bulunan kurşun filizlerini ısıtarak gümüşü ayırmaktı; çok ilgi çekici olan bu yöntemde, kurşun ve gümüş alaşımı, kurşunun tümü yükseltilinceye kadar yüksek sıcaklıkta ısıtılır. Gümüş eriyerek, kara renkte kurşun oksit tabakası altında ışık saçan, parlak bir tabaka halinde çökelir.

Günümüzde gümüşün kullanım alanı değişmiştir ve dünyada üretilen gümüşün ancak az bir bölümü kuyumculukta ve ayna yapımında kullanılmaktadır.

Gümüş, çok iyi ısı ve elektrik iletkenidir; çok ince yaprak ve tel haline getirilebilir.

• Gümüş, arı halde doğada çok seyrek bulunur. En önemli filizi, sülfür biçimindedir. Ama günümüzde üretilen gümüşün en büyük bölümü, kurşun ve bakır sanayisinde yan ürün olarak elde edilir.

Soda gibi bazlar, hidroklorik ya da asetik asit gibi asitler, gümüşü etkilemez. Ama bazı asitler güçlü yük-seltgenlerdir; bunlar, gümüşe etki ederek çözünmesine yol açar. Sülfürik asit ve nitrik asit örnek olarak gösterilebilir. Nitrik asit, gümüşe etki ederek gümüş nitrat verir; bu gümüş tuzu, öteki gümüş tuzlarının üretiminde kullanılır.

Özel bir tuz olan gümüş bromür, fotoğraf filmlerinin üstüne sürülen jelatine katılır. Filmin üstüne ışık düştüğünde, bromürdeki gümüş, karmaşık tepkimeler sonucunda açığa çıkar. Developman banyosunda bromür artığı temizlendiği zaman, açığa çıkmış gümüş tanecikleri kara izler bırakır. İşte siyahların beyaz, beyazların siyah göründüğü negatif filmler böyle elde edilir.

Read More

DOĞAL TAŞLAR

 Doğal taşlar, doğadan çıktıktan sonra ticari olarak işletilebilen en eski inşaat malzemeleridir. Tarih boyunca insanoğlu tarafından yapılarda ve anıtlarda güzelliği ve dayanıklılığı sebebiyle kullanılmıştır. Zamanla kullanımı artan doğal taşlar günümüzde özellikle inşaat, kaplama, döşeme, heykelcilik, yol yapımı, porselen ve cam sanayi (kuvars), optik sanayi ve süs eşyalarının yapımında kullanılmaktadır.  

Jeoloji bilimi içinde mineroloji MİNERALLERİ, petroloji ise KAYALARI inceleyen bilim dalıdır. Yeryüzü kaya kitlelerinden oluşmaktadır. Mineraller ise kaya kitleleri içinde bulunan, kararlı, özellikleri değişmeyen inorganik kimyasal elementler veya kompleks bileşiklerdir.

          Kaya ve minerallerin tanımlanması en iyi şekilde fiziksel özelliklerine göre yapılır.Bu özelliklerden bazıları; Sertlik, Özgül ağırlık, Kristal yapısı, Dilimlere ayrılabilme, magnetik, elektriksel ve ısı iletkenliği sayılabilir. Ayrıca kimyasal ve optik özellikleri de dikkate alınabilir. Çoğu mineraller kristal yapıya sahip olup  7 değişik kristal yapı şekillerinde bulunurlar.

          Taşlar (kayaçlar) bir veya birkaç mineralin bir araya gelmesiyle oluşan mineral topluluklarıdır. Bir kayaç tek bir mineralden oluşacağı gibi (ör: kireçtaşı bir kayaçtır ve sadece kalsit mineralinden oluşmuştur), bir kaç mineralin bir araya gelmesiyle de oluşabilir. (ör: granit bir kayaçtır ve kuvars, feldspat, mika, opak gibi minerallerden meydana gelmiştir). Buna göre mineraller metalik  ve metalik olmayan mineraller olarak 2 ye ayrılabilir. Metalik mineraller bakır, kurşun, altın, gümüş, demir, aliminyum vb., Metalik olmayan mineraller ise kükürt, grafit, kalsit, alçıtaşı, barit, kuvartz gibi. Kayaçlar stabil olmayıp çoğu zaman kil, kum, çakıl ve toprak haline dönüşürler.

           Taş ocaklarından, homojen atmosfer etkilerine dayanıklı teknolojık  özellikleri bakımından yapı işlerinde kullanmaya elverişli taşlara "doğal yapı taşları" denilmektedir.  Doğal yapı taşlarının kullanım yerleri genellikle temellerde, duvarlarda, kemer ve pencere kornişlerinde, zemin, duvar ve çatı kaplamalarında, agrega yapımında ve taş yünü elde etmede kullanılır.

Read More